عشق دادن یا گرفتن؟

دو روز پیش طبق معمول ساعت چهار بعد از ظهر از شرکت خارج شدم. عموما منتظر می مانم تا اتوبوس بیاید اما سرما خورده بودم و دلم می خواست زودتر به خانه برسم و استراحت کنم برای همین سوار تاکسی شدم. هنگام رسیدن به مقصد ناگهان فکری مثل یک صاعقه از ذهنم گذشت و تصویر کیف پولم در کشوی میز کارم در ذهنم نقش بست٬ کیف پولم را جا گذاشته بودم و مسیر هم طولانی بود نمی دانستم با چه رویی به راننده بگویم که پول کافی ندارم. شروع به جستجوی جیب های پالتو و زیپ های متعدد کیفم کردم اما مجموع کل پول خوردهای ته جیبم مبلغ ناچیزی بود. اول مِن و مِنی کردم و در نهایت به راننده گفتم که کیفم را در محل کار جا گذاشته ام و خواستم حداقل همان پول خوردها را از من قبول کند. در طی مسیر از من سوال کرده بود که مسیر بعدیم کجاست و می دانست که باید یک کورس دیگر هم سوار تاکسی شوم. پول خوردهای من را قبول نکرد و در عوض دست در جیب کرد و به اندازه کرایه تاکسی مقصد دومم به من پول داد! قلبم به طپش آمده بود و بسیار شرمگین و معذب شده بودم پول را قبول نکردم و با خجالت و عذر خواهی پیاده شدم. مرد راننده در چشمانم خیره شد و گفت برای او هم چنین اتفاقی افتاده است و به من اطمینان می داد که مساله مهمی نیست و اصرار داشت پول را قبول کنم. این شرایط حسابی ناراحت کننده بود و راننده هم کوتاه بیا نبود.  

ناگهان بیاد تمام گفته های اساتید معنوی افتادم و به یاد آوردم گرفتن عشق به اندازه بخشیدن آن مهم است. همه فشاری که روی شانه هایم بود از بین رفت و با تشکر عشق بدون قید و شرط مرد راننده را پذیرفتم. البته خیلی وقتها مجال این را پیدا نمی کنیم تا در چنین شرایطی آنچه را که خوانده و آموخته ایم به یاد آوریم و از دانشمان به عنوان یک آگاهی استفاده کنیم. 

آن روز سرمای سختی خورده بودم و حالم اصلا خوب نبود٬ احتمالا به همین دلیل کیف پولم را فراموش کرده بودم٬ قرار بود با همسرم برای معالجه به مطب یک پزشک برویم با پولی که راننده مهربان به  من داده بودم خودم را به مطب دکتر رساندم. متشکرم آقا

نظرات 8 + ارسال نظر
پسرآزاد شنبه 19 آذر‌ماه سال 1390 ساعت 08:27 ق.ظ http://goldenwisdom.blogsky.com

مطلب جالبی بود

برای اکثر ما چنین موردی پیش می آد منتها بایستی مثل شما هوشیار بود و در لحظه از تمام خرد و دانشی که حل می کنیم استفاده کنیم و نه برای نطق گوئی بکاربریم

ولی خدائیش بد موقعیتی است دست کنی تو جیبت ببنی پول نداری و کیفتو فراموش کردی

امیدوارم حالت هم زود خوب شه هر چند که خودمم حسابی سرما خوردم

آره واقعا صحنه بدی بود اما خیلی زود یادم رفت و از اینکه از همنوعم کمک گرفته بودم دیگه خجالت نکشیدم. اما با این وجود امیدوارم دیگه پیش نیاد
مرسی برای آرزوی سلامتی شما هم بهتر باشید

رهگذر پنج‌شنبه 8 دی‌ماه سال 1390 ساعت 10:40 ب.ظ http://setareye-abii.blogsky.com/

خیلی داستان جالبی بود. وقتی به زندگی نگاه می کنی سرشار از این تجربه های جالبه که گاهی انسان رو حیرت زده می کنه.


ممنون دوست عزیز

شاد باشی

دختر زمستون سه‌شنبه 13 دی‌ماه سال 1390 ساعت 09:45 ب.ظ http://www.2khtarezemstoon.blogsky.com

چقدر شیرینه وقتی می بینی و حتی می شنوی هنوزم این آدمها بین ما زندگی می کنن :) ...

رهرو اک جمعه 30 دی‌ماه سال 1390 ساعت 06:01 ب.ظ http://HU-ECK-ECKANKAR.BLOGSPOT.COM

انگار زندگی از کوجکترین فرصتی برای اموزش ما استفاده می کند واین جای تقدیر است

یک دوست پنج‌شنبه 4 اسفند‌ماه سال 1390 ساعت 06:13 ب.ظ

سلام دختر بهار جون
نکنه منتظر بهار هستی که هیچی نمی نویسی
یا که زندگی روال تعادل دارد که امید است دومی باشد

نمی دونم شاید هر دو تا + یه کمی مشغولیت زیادی

دامون شنبه 13 اسفند‌ماه سال 1390 ساعت 05:19 ب.ظ

من هنوز زنده ام...

فکر کردم دیگه با این دنیای مجازی و ساکنینش قهر کردی٬ خوشحالم که اینطور نیست

رز چهارشنبه 7 تیر‌ماه سال 1391 ساعت 11:08 ق.ظ http://acme.blogsky.com

به این میگن عظمت روح
ای ول آقا دمش گرم

تنهای بی پروا چهارشنبه 12 شهریور‌ماه سال 1393 ساعت 02:39 ب.ظ http://sitekhoob.blogsky.com/

آورین آورین ... جالب بود به نکته درستی اشاره کردی

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد