درس

انگار که من دانش آموز کند ذهنی هستم و کائنات استادی صبور. آنچه می دانم را او به من آموخته و من تجربه کرده ام. بعضی درسها برای من آسانترند و بعضی سخت تر. بعضی را زود یاد می گیرم و بعضی را بسیار دیر.

   مطمئنم استاد ازآ موختن به من خسته نمی شود٬ اگر من خسته و دلسرد نشوم. بالا و پائین٬ افراط و تفریط...می آموزم که افراط غلط است و در دام تفریط می افتم. چپ به راست و راست به چپ٬ آنقدر می روم تا راه میانه را پیدا کنم.

   اگر داده ها کمی تغییر پیدا کنند٬ باز هم می توانی جواب را بیابی؟...گاهی خنده ام می گیرد از اینهمه نادانی خودم. صورت مساله را کمی تغییر می دهد تا مطمئن شود که درسم را یاد گرفته ام.  از ندانسته هایم شرمنده نیستم٬ حتی از اشتباهات مکررم٬ چون آمده ام که یاد بگیرم. استاد صبور است منهم مشتاق یادگیری...چپ به راست٬ بالا و پایین...بالاخره رازش را کشف خواهم کرد.

.................................................................

.....................................................

............................................

چقدر این شعر قشنگه:

باز آمـــــدم باز آمدم از پیش آن یـــار آمـــــدم

در من نگـــردر من نگر بهر تو غمخوار آمدم

شاد آمدم شاد آمدم از جملــــــه آزاد آمـــــــدم

چندین هـــزاران سال شد تا من به گفتار آمــدم

آن جا روم آنجا روم بالا بدم بـــــــــــــالا روم

بازم رهان بازم رهان کاین جا به زنهــار آمـدم

من مرغ لاهوتی بدم دیدی کا ناسوتی شـــــــدم

دامش ندیدم ناگهان در وی گرفتــــار آمـــــــدم

من نور پاکم ای پسر نه مشت خاکـــم مختصـر

آخــــر صدف من نیستم من در شهـــوار آمـدم

ما را به چشم سر مبین ما را به چشم سر بیــن

آنجا بیا ما را ببین کان جــــا سبکبـــار آمـــــدم

از چار مادر برترم وز هفت آبا نیـــــز هـــــم

من گــوهر کانی بدم کاین جا به دیــدار آمــــدم

یارم به بازارآمده ست چالاک وهشیارآمده ست

ور نه به بازارم چه کا ر وی را طلبکار آمــدم

ای شمس تبریزی نظر در کل عالم کی کنـــــی

کانـــدر بیابان فنا جان و دل افگـــــــار آمــــدم

متن شعر از سایت هرات باستان